सुनीत २

टप्पा पडुनी चेंडू उडतो पृथ्वीवर आकाशी
परंतु पुन्हा पडतो खाली , जेव्हा शक्ती जाते.
करण्या जाते शौर्य सागरी जणू हे हृदय खलाशी
नजर तुझी ती खोल पाहता , चट माघारी फिरते.

वेगवेगळ्या शब्द - खुणा मी तोंड पाठ केलेल्या,
तुला भेटता करता यावा ज्यांचा मज उपयोग.
जीभ पांगळी लटपटते. तू केस मोकळे केल्या -
नंतर! डसतो मला जसा कि स्मृतीभ्रंशाचा नाग !

तीन तासाची फिल्म पाहतो , मुग्ध मनाने . मी तर
तुला पाहतो ठिकठिकाणी ! दिसतेस बागडतांना !
पण हिरो - मी जखमी होता , सत्वर होशी कातर.
फिल्म मधील तू बाहेर ये अन इथली तिकडे जा ना !

क्लायमेक्स तीन तासांनंतर असतो हेपी एंड
जहाल नजरे नंतर तरि दे शब्द प्रेमाचे थंड

ओंकार कुलकर्णी

सुनीत

एके दिवशी कळले , असता नेत्र उघडले जेव्हा
स्वप्न म्हणावे कि वास्तव जे समजू शक्य न झाले .
दोरयांवरूनी ज्या , बागांतुनि आंदोलत हिंदोळे
त्या तुटल्या तटतट स्नेहाच्या रेशीम गाठी केव्हा ?

शांत दिनांनी भरले होते किनखापी क्येलेंडर
होति पसरलि दिवस असो कि रात्र असू दे नशा
धुंदीने चार स्फियर भरलेले , अवघडल्या चहु दिशा
असे निरभ्र अवकाश , त्यामध्ये कसली पडली थंडर ?

साठवण्यास्तव प्रयत्न केला अंतरीचा लव्ह डेटा
शब्द , ध्वनी अन चलत चित्रही सगळे केले गोळा
स्प्रिंग फुलांची बनते विंटरी , जशी शिळा पाचोळा
कळे न कसल्या म्येलवेयरे सिस्टीमी झाला तोटा ?

मनी प्रेम म्हणावे ज्याला , जगि नुसते ते वेडेपण
जग म्हणते प्रेमी वेडा , तरि असते प्रेमी आपण

ओंकार कुळकर्णी
२४.०५.२०१०

Blogger Buzz: Blogger integrates with Amazon Associates

Blogger Buzz: Blogger integrates with Amazon Associates