Sunday, June 6, 2010

हातावर चुरचुरीत चटका दिल्यावर
फिरून त्याच जखमेला चुंबन देउन
मातुल कर्तव्य दाखवावे तसे तू
परागंदा झालीस डिपार्चर डि मधून

त्या दिवशी पावसात वाफेचे फूत्कार टाकणारी
माझी जखम कुणी पाहिली नाही
पण हळू हळू भळभळणा-या जखमेच्या ओढ्याला
सापडले मुख ह्या कागदावर जिथे ती एकटी नाही.

1 comment:

Anonymous said...

chan aahe.. thodi surreal watte..pan avadli.. specially shevatchya don oli.. apratim aahet..keep it up :)